be to fekr kardam

dobare dobare

be to fek kardan ajab hali dare

salam omadi?

omidvaram khoshet biad

jooooooooooooooooooooone delamiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

16

دوستت دارم

بوووووس

تولدت مبارک

16آذر

عزیزم یکسال دیگر از بدنیا آمدن تو گذشت
و  امیدوارم بهترین سال عمرت را پیش رو داشته باشی
تولدت مبارک

14Azar

vaaaaaaaay pas ky 16 aazar mishe in bache biad velogesho bebine...

hani alan ari mikhoni?

ghorbone on cheshaye khoshgelet beram man

eynaketo k zadi?

cheshaye naazet azyat nashe ha

tavalodet mobarak

booooooos


بچه تا 20 سالت نشده به این وبلاگ سر نزنیا

جیگره 20 ساله ی من


تو خودت نمره ی 20ی

تو مثه هیچکسی نیستی(هیچکسی هم مثه تو نیستا)

13azar

emroz 4shanbe 13 azare 1392 hast dele man tang oo hast ...

hani azar k miada engar ye jore digas fargh dare ba baghie mah ha.albate ta 16 azara.

badesham khobe vali ghablesh ye hese o hale dg dare

azizam 20 sale shodi ha

ma alan montazerim k to donya biaee:
:)

dokhtare kocholoye dos dashtani

tamome adama fadat

khosh b hale maman o babat

nini kocholoye nazie man

asalam

nafasam

tala

20salegit mobarak


تولدت بهانه ای شد

 تا این فصل را بیشتر دوست داشته باشم

 زیرا فصل خوشحالی فرشتگان ، روز تولد توست.

از طرف دوستدار تو و آرزوهای ت

پلک جهان می پريد


دلش گواهی ميداد


اتفاقی می افتد


اتفاقی می افتد


و


فرشته ای از آسمان فرود آمد


تولدت مبارك

تولدت مبارک

دوباره روز تولدت رسید
روزی که غصه سراغم نمیاد
روزی که دستای تنهایی من
بیشتر از همیشه دستاتو میخواد
تولدت مبارک

bazam azar

bazam tavalode azize man

emroz doshanbe 12 azar 

ye saram to ketabo o ye saram to laptape vase pyda lardan ye chize khob o jaleb

4roz monde ta roze ghashange 16 azar

asal khili dos dashtam pishet basham azizam

vali to onja o man inja


دل عاشقم همیشه تنگ چشمای تو میشه

دو روزه گوشیش خاموشه...خیلی دلم براش تنگ شده...دیگه دلم به گوشی نمیره... چون میدونم اون اس نمیده.. خیلی بده...خیلی... ایشالله زودی گوشیش درست شه... وقتی اون نباشه دیگه......

نمیدونم قراره تا کجا

اما دوستت دارم

نمیدونم نمیدونم چرا

اما دوستت دارم

عاشقم!

اهل همین کوچه ی بن بست کناری

که تو از پنجره اش، پای به قلب منِ دیوانه نهادی


تو کجا؟ کوچه کجا؟ پنجره ی باز کجا؟

من کجا؟ عشق کجا؟ طاقت آغاز کجا؟


تو به لبخند و نگاهی

منِ دلداده به آهی

بنشستیم!

تو در قلب و 

منِ خسته به چاهی!

گُنه از کیست؟


از آن پنجره ی باز؟

از آن لحظه ی آغاز؟

از آن چشم گُنه کار؟

از آن لحظه ی دیدار؟


کاش میشد گُنهِ پنجره و لحظه و چشمت، 

همه بر دوش بگیرم

جای آن یک شب مهتاب

تو را تنگ در آغوش بگیرم..